“Ik wilde huisarts worden of specialist in het ziekenhuis. Maar na zes weken bij Argos Zorggroep wist ik: de ouderenzorg is het mooiste wat er is!”
In 2015 kwam Shelley in dienst als basisarts. Na twee jaar startte ze met de opleiding tot specialist ouderengeneeskunde: een dag per week in de collegebanken, vier dagen werken onder supervisie van een opleider van Argos Zorggroep. In Breede Vliet is ze de ‘huisarts in huis’ die alle bewoners kent. ‘Ik heb geen spreekkamer, geen witte jas en ben veel op de groep. Voor deze mensen is het leven al verwarrend genoeg. Naast het lichamelijke heb ik veel aandacht voor stemming en gedrag. Het komt geregeld voor dat mensen onrustig of zelfs agressief zijn door bijvoorbeeld een pijnklacht die ze zelf niet herkennen of kunnen benoemen. Dat ontdekken én verhelpen, maakt me heel blij; dan kun je echt verschil maken in iemands welzijn.’
“Domotica zorgt voor meer bewegingsvrijheid van bewoners, terwijl we op afstand toezicht houden.”
Robothuisdier en muziekkussen
‘Juist doordat de pijnbeleving van veel bewoners verstoord is, zijn de collega’s op de groep onze ogen en oren. We werken heel intensief en fijn samen en kunnen niet zonder elkaar.’ Ook de innovaties op de locatie zijn daarbij behulpzaam. ‘Zo was beeldbellen voor de coronatijd not done, maar het werkt uitstekend om even via de iPad mee te kijken op de groep. Domotica zorgt voor meer bewegingsvrijheid van bewoners, terwijl we op afstand toezicht houden; via sensors kunnen we zelfs vallen proberen te voorkomen. En een robothuisdier of muziekkussen kan bewoners troost of plezier geven. Er is zoveel mogelijk!
In een werkgroep denken na we over nieuwe toepassingen. Maar’, benadrukt Shelley, ‘persoonlijke aandacht zal altijd voorop staan.’
Zo veel voldoening
‘Normaal gesproken wil je als arts maar een ding: mensen in leven houden. Hier weet je dat de uitkomst onvermijdelijk is. Het gaat dus om kwaliteit van leven én kwaliteit van sterven.
Heel belangrijk is bespreekbaar maken hoever je wilt gaan om iemand in leven te houden, in relatie tot de kwaliteit van leven. Niet koste wat kost blijven behandelen. Dat iemand ook mág gaan, kan veel berusting geven. Dit begeleiden vol aandacht voor het welzijn van kwetsbare mensen, geeft me enorm veel voldoening.’